Pogrzeb Dyrektora - Gmina Czarna Dąbrówka

Szukaj
Godzina:
Idź do spisu treści

Menu główne:

Pogrzeb Dyrektora

 








































Niebo przybrało dzisiaj ozdobne szaty, pięknym słońcem żegna wraz z
nami naszego mieszkańca, nauczyciela, wychowawcę, społecznika.



Pogrzeb Wieloletniego Dyrektora


Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 02.04.2014r. zmarł wieloletni dyrektor Szkoły Podstawowej w Nożynie Pan Henryk Kosmaciński, człowiek wielkiego serca, wspaniały nauczyciel i wychowawca.

Uroczystość pogrzebowa odbyła się 05.04.2014r o godz. 12:00 w Nożynie w kościele p.w. św Antoniego Padewskiego. Ceremonie pogrzebową prowadził ks. Dziekan Sylwester Bąk. Na uroczystość oprócz rodziny i znajomych przybył Wójt Gminy Jan Klasa z przedstawicielami samorządu, Dyrektor ZS Nożyno pani Irena Cerapińska wraz z całym gronem pedagogicznym oraz przedstawicielami szkół
z całej gminy. Nie zabrakło także przedstawicieli Ochotniczej Straży Pożarnej, Klubu Seniora i zakładów pracy. Uroczystość przebiegała w głębokim smutku, Wójt gminy podczs przemówienia przedstawił życiorys tego wspaniałego człowieka oraz jego zasługi jakie dokonał dla szkoły i lokalnej społeczności, pani dyrektor wspominała nie tylko jego zasługi ale także przytaczała jego przepiękne wiersze których pisaniem przez ostatnie lata głównie się zajmował.

Po uroczystości pogrzebowej zgodnie z ostatnią wolą zmarłego dyrektora
, pochowano go na cmentarzu parafialnym w Nożynie „Na górce nie daleko Szkoły żeby był zawsze blisko swoich uczniów”

Słowo pożegnania od wójta


Odchodzi od nas człowiek niezwykły - intelektualista, społecznik, nauczyciel życia, wychowawca pokoleń.
Całe życie zawodowe spędził wśród naszej małej społeczności Nożyna i okolic.


Spokojny, rozważny o ogromnym zasobie wiedzy historycznej i życiowej. Mogę też dziś odważnie powiedzieć - lokalny patriota, miłośnik tej ziemi i tej społeczności.
Uczył pisać, czytać, uczył świata, - uczył żyć.

Wzorem był doskonałym - zawsze spokojny, zachowawczy, rozważny - szanował słowa.
Wsłuchując się w te które wypowiadał- były one mądrością historyczną, prawdą i wskazówką życiową.
Szanowany, wielokrotnie przez różne gremia odznaczany za styl życia dokonania zawodowe, oddanie się pracy i ludziom.


Był wymagającym Dyrektorem, nauczycielem wychowawcą.
Wśród dorosłych uczył pokory, szacunku rozwagi dla życia. Wychowawca wielu pokoleń zarówno młodzieży jak i ludzi dorosłych jako pracowników.
Każdy kto miał przyjemność , choć na chwilę, zetknąć własne życie z P. Henrykiem, odebrał naukę w słowie i postawie życiowej. To największa z pośród nauk.
Wciąż intelektualnie na wyżynach.

Bardzo dużo pisał, przysyłał swoje wiersze do publikacji w naszym Kurierze Czarnej Dąbrówki.
To w słowach wyrażał piękno naszego otoczenia, przywiązanie do ludzi i otoczenia - otoczenia które pokochał decydując o tym że wśród nas chce pozostać na wieczność.


P. Henryku - zapewniamy iż jest to dla naszej społeczności ogromny zaszczyt i honor. Z szacunkiem przyjmujemy go a pamięć zachowamy głęboko w naszych sercach.
Nasze słowa pożegnalne są gestem honoru i wdzięczności - jego, zapisane w wierszach, są napisane o nas piórem słońca i serca.



Życiorys

Henryk Kosmaciński - urodził się 17 sierpnia 1932 roku w Korbielicach na ziemi kieleckiej. Dzieciństwo spędził w Nowej Wsi. Szkołę podstawową ukończył w Olbierzowicach w powiecie sandomierskim. Edukację pedagogiczną rozpoczął w 1948 roku w Sandomierzu w 5 letnim Liceum Pedagogicznym. W 1953 roku został oddelegowany nakazem pracy na ziemię Bytowską do Inspektoratu Oświaty.

Pierwszą pracę podjął w Mydlicie na stanowisku Kierownika szkoły. Następnie został powołany do 2 letniej służby wojskowej, którą kończy stopniu porucznika.
Po powrocie z wojska przydzielono mu nową placówkę - tym razem w Zukówku.
W 1960 został przeniesiony do Nożyna gdzie obejmuje stanowisko Dyrektora szkoły. Praując tu kończy Wyższe Studia Pedagogiczne w Gdańsku na kierunku -historia.


W Szkole Podstawowej w Nożynie przepracował 37 lat aż do odejścia na emeryturę.
Pracując w szkole udzielał się też społecznie w środowisku. Był kilkakrotnie Radnym Gminy, Pracował w Radzie Nadzorczej Gminnej Spółdzielni, był wieloletnim członkiem Ligi Obrony Kraju.
Po przejściu na emeryturę , pasją stało się pisanie poezji.


Jego zasługi za pracę zawodową i dla otoczenia zostały uhonorowane:
1. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
2. Dwoma Złotymi Krzyżami Zasługi
3. Medalem 40 lecia Polski
4. Odznaką za zasługi dla województwa słupskiego
5. zasłużony działacz LOK
6. Statuetka Uznania i Szacunku Wójta Gminy Cz. Dąbrówka.


Przemijanie

Czas mego życia
Dobiega końca
Trzeba z dystansem
Spojrzeć na siebie
Początek dała
Ziemia Kielecka
Którą z wdzięcznością
Zawsze wspominam
Życie dorosłe
I zawodowe
Płynęło w pięknej
Ziemi Bytowskiej
Tu też pozostała
Moja rodzina
Która mi dala
Córkę i syna
Tu też mi przyjdzie
Zamknąć me oczy
Tego już nigdy
Nikt nie przeskoczy
Co pozostaje
Po moim życiu
Może wspomnienie
Tych co uczyłem
Którzy do szkoły
Szli nie pod „górkę”
Może mój wierszyk
Ktoś czasem przeczyta
I kwiatek położy
Na miejsce spoczynku








































 

Ostatnia droga

Miejscowość spowita
kirem żałoby
ludzie w zadumie idą orszakiem,
by oddać cześć odchodzącemu.
Miejscowość żegna
jednego człowieka
swej społeczności, którego wyrwał
Los bezlitosny,
W ostatniej drodze,
która prowadzi do metropolii
szumią topole
-nokturn żałobny - w dowód wdzięczności, ze tutaj rosną.

Wkoło szkoły odwieczne lipy, stróże cmentarne, płaczki
Przywdziały swoje szaty żałobne, by przyjąć godnie na

wieczny spoczynek.



I tu chcę spocząć na górce w Nożynie,
gdzie obok jest szkoła, która codziennie
na lekcje mnie woła. Nożyno odwiedzę
wcześnie rano ślady moich stóp przy
szkole zostaną.


 
 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego